потае́нный [потаенный]
Фл ‹Потаенный›, (‹потаеный› — совр. нет). ▸ Тайный; скрытый; потайной; отреченный (совр. нет). ◂ Супр., 453, 25. Панд. Ант. XI в., л. 7.
чс 3 МнК=1
gr потае́нный: A; plen,sg,m,nom/acc
См| потае́ный