пꙋстыннолю́бный

пꙋстыннолю́бный [пустыннолюбный]

Фл ‹Пустынелюбный›, ‹пустынелюбивый›, ‹пустыннолюбивый›, ‹пустыннолюбный›. Совр. нет. ▸ Любящий пустынную, пустынническую жизнь. ◂ Мин. Июня, 24. Мин. Авг., 30. Гр. Цамбл. Похв.

чс *

gr пустыннолю́бный: A; :