раздра́нїе

раздра́нїе [раздрание]

Фл ‹Раздрание›. Совр. нет. ▸ Действие по зн. гл. ‘раздрать(ся)’; раскол; клок. ◂ 3 Ездр. 16, 72.

САР-1 ‹Раздра́ніе›, ‹Разодра́ніе›, нія. с. ср.
Разорваніе чего нибудь.
→САР-1 т.2, с.653

чс *

gr раздра́ніе: S,n,inan; :