тре́бный

тре́бный [требный]

Фл ‹Требный›, ‹требно›. Совр. нет. ▸ Жертвенный; относящийся к жертвоприношению; предназначенный для жертвы. ◂ Гр. Наз. XI в., 274.

чс *

gr тре́бный: A; :