всеѕлы́й [всезлый]
СЦРЯ ‹всезлы́й› ‹а́я›, ‹о́е›, пр. Церк. ▸ Весьма злый. ◂
Фл ‹Всезлый›. Совр. нет. ▸ Преисполненный зла. ◂ Панд. Ант. XI в., л. 57.
чс *
gr всеѕлы́й: A; :