а҆лка́тельница
а҆лка́тельница [алкательница]
СЦРЯ ‹алка́тельница› ‹ы›, с. ж. Церк. ▸ Имѣющая сильное желаніе. ◂
Фл ‹Алкательница›. Совр. нет. ▸ Женск. к ‘алкатель’. ◂ СЦРЯ.
Дерив Женск. к а҆лка́тель
чс -
См. а҆лка́тель
а҆лка́тельница [алкательница]
СЦРЯ ‹алка́тельница› ‹ы›, с. ж. Церк. ▸ Имѣющая сильное желаніе. ◂
Фл ‹Алкательница›. Совр. нет. ▸ Женск. к ‘алкатель’. ◂ СЦРЯ.
Дерив Женск. к а҆лка́тель
чс -
См. а҆лка́тель