метне́нїе

метне́нїе [метнение]

od бросание

Дч* ‹метне́ніе› вержение, брошение.

СЦРЯ ‹метне́ніе› ‹я›, с. ср. Церк. ▸ Верженіе, метнутіе. ◂ Метненіемъ жребія. Ирмол. гласъ 1, пѣснь 6.

Фл ‹Метнение›. Совр. нет. ▸ Бросок, бросание. ◂ Ирм., гл. 1, п. 6.

чс *

gr метне́ніе: S,n,inan; :