метне́нїе
метне́нїе [метнение]
od бросание
Дч* ‹метне́ніе› вержение, брошение.
СЦРЯ ‹метне́ніе› ‹я›, с. ср. Церк. ▸ Верженіе, метнутіе. ◂ Метненіемъ жребія. Ирмол. гласъ 1, пѣснь 6.
Фл ‹Метнение›. Совр. нет. ▸ Бросок, бросание. ◂ Ирм., гл. 1, п. 6.
чс *
gr метне́ніе: S,n,inan; :