неча́ѧннѡ

неча́ѧннѡ [нечаянно]

САР-1 ‹Неча́янно›. нар.
Неожидаемо, внезапно, вдругъ.
‹Нечаянно притти куда›.
‹Нечаянно увидѣться съ кѣмъ›.
‹Нечаянно узнать, услышать что›.
→САР-1 т.6, с.683

чс 8 Акф=1 Проч=4

gr неча́яннѡ: ADV;