посѣка́тель

посѣка́тель [посекатель]

od палач, казнитель, кат

Дч* палач. Прол. нояб. 9.

Фл ‹Посекатель›. Совр. нет. ▸ Палач; тот, кто посекает кого или что-л. ◂ Прол. Ноября, 9.≈

чс *

gr посѣка́тель: S,m,anim; :