разжже́нїе

разжже́нїе [разжжение]

Дч* горячий спор; раскаление; злоумышление, навет.

ГлтНЗ (ἐριθεία, rіха) – распря, спор, ссора. Гал 5:20 і҆дѡлослꙋже́нїе, чародѣѧ̑нїѧ, вражды̑, рвє́нїѧ, зави̑ды, ꙗ҆́рѡсти, разжжє́нїѧ, (распри), ра́спри (разногласия), собла́зны, є҆́рєси .

чс 37 Окт=6 МнП=1 МнО=3 МнК=13 ТрП=5 СлП=1 Кан=1 Проч=2

gr разжже́ніе: S,n,inan; sg,nom/acc