ю҆́жскїй

ю҆́жскїй [южский]

od ‹Ю҆жскїй› южный

Св ‹ю҆́жскаѧ цари́ца› — южная царица народа счастливой Аравии (Мф. 12, 42).

Дч* прил. (греч. τοῦ νότου) — южный. и҆ дщѝ царѧ̀ ю҆́жска вни́детъ къ сѣ́верскꙋ царю̀ (Дан. 11, 6).

СЦРЯ ‹ю́жскій› ‹ая›, ‹ое›, пр. Церк. ▸ Тоже, что ‹ю́жный›. ◂ Дщи царя южска. Дан. XI. 6.

Фл ‹Южский›, ‹южеский›. Совр. нет. ▸ Южный. ◂ Г. Ам., л. 96.

Дерив Прил. к ю҆́гъ

чс 6 МнК=2

gr ю́жскій: A; plen,sg,m,nom/acc