ѕлоꙋ́стый

ѕлоꙋ́стый [злоустый]

Дч* прил. злословный, злоречивый (Прол. февр. 12).

СЦРЯ ‹злоу́стый› ‹ая›, ‹ое›, — ‹тъ›, ‹а›, ‹о›, пр. ▸ Тоже, что ‹злоязычный›, ‹злорѣчи́вый›. ◂ Бяше же злоустъ. Прол. Февр. 12.

чс -