а҆́лчѧ

а҆́лчѧ [алча]

Фл ‹Алча›, ‹алчь›, ‹алчия›, ‹алчие›. Совр. нет. ▸ Голод. ◂ Охр., 20, II, 27. Панд. Ант. XI в., 65. Г. Ам., 230.

чс 2 ТрП=2

gr алка́ти: V,ipf,intr; partcp,praes,act,brev,sg,m/n,nom

См| а҆лка́ти а҆́лчꙋщїй