благоспѣ́шный
благоспѣ́шный [благоспешный]
Фл ‹Благоспешный›. Совр. нет. ▸ Успешный. ◂ Гр. Наз. XI в., 45.≈
чс *
gr благоспѣ́шный: A; :
благоспѣ́шный [благоспешный]
Фл ‹Благоспешный›. Совр. нет. ▸ Успешный. ◂ Гр. Наз. XI в., 45.≈
чс *
gr благоспѣ́шный: A; :