бронебо́рецъ
бронебо́рецъ [бронеборец]
СЦРЯ ‹бронебо́рецъ› ‹рца›, с. м. Церк. ▸ Воинъ, сражающійся въ бронѣ. ◂
Фл ‹Бронеборец›, ‹броноборец›. Совр. нет. ▸ Сражающийся в броне. ◂ Епиф.
чс -
бронебо́рецъ [бронеборец]
СЦРЯ ‹бронебо́рецъ› ‹рца›, с. м. Церк. ▸ Воинъ, сражающійся въ бронѣ. ◂
Фл ‹Бронеборец›, ‹броноборец›. Совр. нет. ▸ Сражающийся в броне. ◂ Епиф.
чс -