долго́тный
долго́тный [долготный]
СЦРЯ ‹долго́тный› ‹ая›, ‹ое›, — ‹тенъ›, ‹тна›, ‹о›, пр. ▸ Долгій, продолжительный. ◂ Долготною жаждею утомляемъ. Мин. мѣс. Окт. 15.
Фл ‹Долготный›. Совр. нет. ▸ Долгий, продолжительный. ◂ Мин. 1096 г., Окт., 11 г.
чс *
gr долго́тный: A; :