кро́ка
кро́ка [крока]
od уток, ткань
Дч* сущ. (греч. κρόκη) — уток, основа для ткани, ткань. и҆лѝ на прѧ́денѣ, и҆лѝ на кро́кахъ [кꙋде́ль], и҆лѝ на льнѣ́хъ, и҆лѝ на во́лнѣ, и҆лѝ на ко́жи, и҆лѝ на всѧ́кой ко́жи дѣ́ланѣй (Лев. 13, 48□).
чс *
gr кро́ка: S,f,inan; :