є҆диноча́стный
є҆диноча́стный [единочастный]
Фл ‹Единочастный›. Совр. нет. ▸ Целый, состоящий из одной части. ◂ ВМЧ, Дек., 1870.
чс *
gr единоча́стный: A; :
є҆диноча́стный [единочастный]
Фл ‹Единочастный›. Совр. нет. ▸ Целый, состоящий из одной части. ◂ ВМЧ, Дек., 1870.
чс *
gr единоча́стный: A; :