ѻ҆ра́тай [оратай]
od ‹О҆ратай› пахарь
СЦРЯ ‹ора́тай› ‹я›, с. м. иОРА́ТЕЛЬ ‹› , ‹я›, с. м. ▸ Воздѣлывающій землю; пахарь, земледѣлецъ, хлѣбопашецъ. ◂ Пріидутъ иноплеменницы оратели. Исаіи LXI. 5.□
чс *
gr ора́тай: S,m,anim; :