велемо́щный
велемо́щный [велемощный]
Фл ‹Велемощный›, ‹велеможный›. Совр. нет. ▸ Могучий, могущественный. ◂ Сл. XI–XVII вв.
чс *
gr велемо́щный: A; :
велемо́щный [велемощный]
Фл ‹Велемощный›, ‹велеможный›. Совр. нет. ▸ Могучий, могущественный. ◂ Сл. XI–XVII вв.
чс *
gr велемо́щный: A; :