воспросла́вити
воспросла́вити [воспрославити]
СЦРЯ ‹воспрославля́ти› ‹ля́ю›, ‹ля́еши›; ‹воспросла́вити›, гл. д. Церк. ▸ Возвеличивать хвалами. ◂
Фл ‹Воспрославляти(ся)›, ‹воспрославити(ся)›. Совр. нет. ▸ Прославлять(ся). ◂ Мин. Янв., 1. Гр. Цамбл., Похв., 21, 4.
Дерив Сов. вид к воспрославлѧ́ти
чс *
gr воспросла́вити: V,pf,tran; :