воспросла́вити

воспросла́вити [воспрославити]

СЦРЯ ‹воспрославля́ти› ‹ля́ю›, ‹ля́еши›; ‹воспросла́вити›, гл. д. Церк. ▸ Возвеличивать хвалами. ◂

Фл ‹Воспрославляти(ся)›, ‹воспрославити(ся)›. Совр. нет. ▸ Прославлять(ся). ◂ Мин. Янв., 1. Гр. Цамбл., Похв., 21, 4.

Дерив Сов. вид к воспрославлѧ́ти

чс *

gr воспросла́вити: V,pf,tran; :