нестарѣ́ющїйсѧ

нестарѣ́ющїйсѧ [нестареющийся]

Фл ‹Нестареющий(ся)›, ‹нестареемый›. Совр. нет. ▸ Не изменяющийся, вечный. ◂ Мин. 1096 г., Сент., л. 156.

чс 3 Окт=1 МнК=1

gr нестарѣ́ющійся: A;