пречꙋ́дный

пречꙋ́дный [пречудный]

Фл ‹Пречудный›. ▸ Чудный, дивный. ◂ Изб. 1076 г., 271, 12.

чс 106 МнП=5 МнО=1 МнС=7 МнК=20 СлП=2 Мол=6 Акф=5 Тип=1 Сол=1

gr пречу́дный: A; plen,sg,m,nom/acc