разло́мити

разло́мити [разломити]

Фл ‹Разломать›, ‹разломить›. ▸ Разрушать; переломать; ломать. ◂ Супр., 218, 14. Конст. Болг. Поуч., 429.

чс *

gr разло́мити: V,pf,tran; :