ѹ҆страша́ти

ѹ҆страша́ти [устрашати]

САР-1 ‹Устраша́ю›, ешь, устраши́лъ, устрашу̀, ша́ть, устраши́ть. гл. д.
Въ страхъ, въ ужасъ привожу; ужасаю.
‹Устрашить неприятелей›.
‹Буря устрашила плавающихъ›.
‹Лѣниваго устрашаютъ труды›.
→САР-1 т.5, с.863

чс 4 Проч=2

gr устраша́ти: V,ipf,tran; inf