бракокра́дца

бракокра́дца [бракокрадца]

СЦРЯ ‹бракокра́дца› ‹ы›, с. м. Церк. ▸ Нарушающій дѣвство прежде брака. ◂

Фл ‹Бракокрадца›. Совр. нет. ▸ Нарушающий девство прежде брака. ◂ Вост.

чс -