назира́тисѧ
назира́тисѧ [назиратися]
СЦРЯ ‹назира́тися› ‹ра́юсь›, ‹ра́ешися›; ‹назрѣ́тися›, гл. стр. Церк. ▸ Быть назираему. ◂
Фл ‹Назиратися›. Совр. нет. ▸ Быть под неусыпным надзором. ◂ М. Гр., I, 327.
чс *
gr назира́тися: V,ipf,intr,med; :
назира́тисѧ [назиратися]
СЦРЯ ‹назира́тися› ‹ра́юсь›, ‹ра́ешися›; ‹назрѣ́тися›, гл. стр. Церк. ▸ Быть назираему. ◂
Фл ‹Назиратися›. Совр. нет. ▸ Быть под неусыпным надзором. ◂ М. Гр., I, 327.
чс *
gr назира́тися: V,ipf,intr,med; :