повѣ́датисѧ

повѣ́датисѧ [поведатися]

Фл ‹Поведатися›. Совр. нет. ▸ Признаться; страд. к ‘поведать’. ◂ Словн.

САР-1 ‹Повѣ́даюся›, ешися, вѣ́дахся, вѣ́датися. гл. страд. Сл. въ третьемъ лицѣ токмо употребляемый.
Сказуюся, возвѣщаюся, объявляюся, открываюся.
‹Видѣніе страшно и жестоко повѣдася мнѣ›. Исаіи. XXI. 2.□
→САР-1 т.1, с.984

чс *

gr повѣ́датися: V,pf,intr,med; :