нетлѣ́емый
нетлѣ́емый [нетлеемый]
Фл ‹Нетлеющий›, ‹нетлеемый›, ‹нетлимый›. Совр. нет. ▸ Нетленный. ◂ Евх., 60 а 4. Панд. Ант. XI в., л. 278.
чс *
gr нетлѣ́емый: A; :
нетлѣ́емый [нетлеемый]
Фл ‹Нетлеющий›, ‹нетлеемый›, ‹нетлимый›. Совр. нет. ▸ Нетленный. ◂ Евх., 60 а 4. Панд. Ант. XI в., л. 278.
чс *
gr нетлѣ́емый: A; :