помо́щный [помощный]
Фл ‹Помощный›. Совр. устар. ▸ Предназначенный для помощи, употребляемый в помощь. ◂ Гр. Наз. XI в., 333.
САР-1 ‹Помо́щный›, ная, ное. прил. Служащій помощію. →САР-1 т.4, с.215
чс *
gr помо́щный: A; :