помо́щный

помо́щный [помощный]

Фл ‹Помощный›. Совр. устар. ▸ Предназначенный для помощи, употребляемый в помощь. ◂ Гр. Наз. XI в., 333.

САР-1 ‹Помо́щный›, ная, ное. прил.
Служащій помощію.
→САР-1 т.4, с.215

чс *

gr помо́щный: A; :