те́лчїй

те́лчїй [телчий]

СЦРЯ ‹те́лчій› ‹ая›, ‹ее›, пр. Церк. ▸ Тоже, что ‹теля́чій›. ◂ Мяса же телча, и кожу, и мотыла да сожжеши на огни. Исх. XXIX. 14.

Фл ‹Телчий›. Совр. нет. ▸ Телячий. ◂ Евр. 9, 19.

Дерив Притяж. к теле́цъ

чс 1 ВЗ=1

gr те́льчій: A,poss; plen,sg,m,nom/acc

См| те́льчїй