ѹ҆блажа́тель

ѹ҆блажа́тель [ублажатель]

САР-1 ‹Ублажа́тель›, ля. с. м. ‹Ублажательница›, цы. с. ж.
Кто ублажаетъ, величаетъ, упрашиваетъ.
→САР-1 т.1, с.218

чс *

gr ублажа́тель: S,m,anim; :