а҆рхїмагі́ровъ
а҆рхїмагі́ровъ [архимагиров]
Фл ‹Архимагиров›. Совр. нет. ▸ Прил. к ‘архимагир’ (в зн. главный повар, телохранитель). ◂ Быт., 37, 36.≈
Дерив Притяж. к а҆рхїмагі́ръ
чс 1 ВЗ=1
gr архімагі́ровъ: A,poss; brev,sg,m,nom/acc
а҆рхїмагі́ровъ [архимагиров]
Фл ‹Архимагиров›. Совр. нет. ▸ Прил. к ‘архимагир’ (в зн. главный повар, телохранитель). ◂ Быт., 37, 36.≈
Дерив Притяж. к а҆рхїмагі́ръ
чс 1 ВЗ=1
gr архімагі́ровъ: A,poss; brev,sg,m,nom/acc