намѣ́ренный

намѣ́ренный [намеренный]

Фл ‹Намеренный›, в зн. пр. ▸ Преднамеренный; назначенный, намеченный (совр. нет). ◂ Юдифь, 108.

чс 2 ТрЦ=1 Проч=1

gr намѣ́ренный: A; plen,sg,m,nom/acc