ѡ҆бсѣдѣ́ти [обседети]
Дч* ‹ѡ҆бсѣда́ю› глаг. (греч. περικαθίζω, πολιορκέω) осаждаю взы́де саламанасса́ръ ца́рь а҆ссѷрі́йскъ на самарі́ю и҆ ѡ҆бсѣ́де ю҆̀ (4 Цар. 18, 9□).
чс *
gr ѡбсѣдѣ́ти: V,pf,tran; :