ѿны́нѣ
ѿны́нѣ [отныне]
Алекс ‹отны́нѣ›, съ сего времени, отселѣ. 2 Кор: 5. 16□. Апок: 14. 13□.
САР-1 ‹Отны́нѣ›. нар.
Отднесь, отселѣ, отъ сего времени.
‹Отнынѣ ублажатъ мя вси роди›. Лук. I. 48.□
→САР-1 т.4, с.571
ГлтНЗ (ἀπ᾿ ἄρτι, ab hoc tempore; ἀπὸ τοῦ νῦν, ἀπάρτι, ab hoc tеmроrе) – отныне. Мф 26:29□ ꙗ҆́кѡ не и҆́мамъ пи́ти ѿнн҃ѣ (ἀπ᾿ ἄρτι) ѿ сегѡ̀ плода̀ ло́знагѡ.
чс 54 МнК=6 Трб=1 СлП=1 Мол=3 ПрБ=1 Проч=1