а҆ртава́съ
а҆ртава́съ [артавас]
od ‹А҆рта́васъ› мера сыпучих тел, равная двум четверикам
Дч* ‹а҆рта́васъ› сущ. (греч. вин. п. мн. ч. греч. ἁρτάβη, которое в древнеевр. с перс.) — мера для сыпучих тел. и҆дѣ́же бо воз̾ѡрю́тъ де́сѧть сꙋпрꙋ̑гъ волѡ́въ, сотвори́тъ корча́гъ є҆ди́нъ, и҆ сѣ́ѧй а҆ртава̑съ ше́сть сотвори́тъ мѣ̑ры трѝ (Исаии 5, 10□).
чс 1 ТрП=1
gr артава́съ: S,m,inan; sg,nom/acc