богода́рный

богода́рный [богодарный]

Фл ‹Богоданный›, ‹богодатный›, ‹богодарованный›, ‹богодарный›. Совр. нет. ▸ Данный богом. ◂ Мин. Ноября, 25. Г. Ам., 251. Мин. Марта, 2. Панд. Ант. XI в., 69.

чс *

gr богода́рный: A; :