преторза́ти

преторза́ти [преторзати]

Фл ‹Преторгати›, ‹преторзати›, ‹преторгнути›. Совр. нет. ▸ Перерывать, разрывать; изнурять; уносить. ◂ Супр., 54, 23. Словн., Усп. 224 в 24–25.

чс -

См. преторга́ти:, прето́ргнути:, преторза́тисѧ