пꙋще́наѧ
пꙋще́наѧ [пущеная]
od → ‹Пꙋщени́ца› разведенная жена
Сд ‹пꙋщени́ца, пꙋще́наѧ› разведенная жена, γαμήση, ἀπὁ ἀνδρός: и҆ и҆́же пꙋщени́цꙋ по́йметъ, прелюбодѣ́йствꙋетъ и кто возьмет в жены разведенную, прелюбодействует (Мф 5,32□); и҆ женѧ́йсѧ пꙋще́ною ѿ мꙋ́жа, прелюбы̀ твори́тъ и тот, кто женится на разведенной, прелюбодействует (Лк 16,18□). См. пꙋсти́ти 2.
чс *
См| пꙋсти́ти