стори́цею

стори́цею [сторицею]

od стократно

Св сто раз, во сто крат.

Дч* нареч. стократно, во сто раз. стори́цею прїи́метъ и҆ живо́тъ вѣ́чный наслѣ́дитъ (Матф. 19, 29).

Фл ‹Сторицею›, ‹сторицей›, нар. ▸ Стократно, в сто раз больше; во много раз больше (дрр. нет). ◂ Зогр., Остр., Л. 8, 8.

чс 29 ЕВ=3 ЕВБ=3 МнК=5 Сол=1 Проч=3

gr стори́цею: ADV;