врежда́тисѧ
врежда́тисѧ [вреждатися]
Фл ‹Вреждатися›, ‹врежатися›, ‹вреждетися›. Совр. нет. ▸ Страдать от чего-л.; портиться; терпеть ущерб. ◂ Гр. Наз. XI в., 17.
чс 1 Трб=1
gr врежда́тися: V,ipf,intr,med; inf
врежда́тисѧ [вреждатися]
Фл ‹Вреждатися›, ‹врежатися›, ‹вреждетися›. Совр. нет. ▸ Страдать от чего-л.; портиться; терпеть ущерб. ◂ Гр. Наз. XI в., 17.
чс 1 Трб=1
gr врежда́тися: V,ipf,intr,med; inf