ѡ҆дари́ти [одарити]
СЦРЯ ‹ода́ривать› ‹ваю›, ‹ваешь›; ‹одари́ть›, гл. д. 1) ▸ Дарить многихъ. ◂ Одарилъ всѣхъ приближенныхъ къ себѣ. 2) * ▸ Надѣлять дарами. ◂ Богъ одарилъ человѣка разумомъ.
чс *
gr ѡдари́ти: V,pf,tran; :