безмѣ́рнѡ

безмѣ́рнѡ [безмерно]

od ‹Безмѣ́рно› неудержимо

САР-1 ‹Безмѣ́рно›. нар. *
Весьма, съ лишкомъ, чрезвычайно.
‹Безмѣрно великъ›.
‹Хвалить кого безмѣрно›.
→САР-1 т.4, с.403

чс 39 АПБ=1 Окт=6 МнК=11 ТрП=3 Кан=1 Проч=6

gr безмѣ́рнѡ: ADV;