ѹ҆стыжда́тисѧ

ѹ҆стыжда́тисѧ [устыждатися]

СЦРЯ ‹устыжда́тися› ‹да́юсь›, ‹да́ешися›; ‹устыди́тися›, гл. стр. Церк. ▸ Быть устыждаему. ◂

Фл ‹Устыждати(ся)›. Совр. нет. ▸ Устыжать(ся). ◂ СЦРЯ.

чс *

gr устыжда́тися: V,ipf,intr,med; :