распрѧга́ти

распрѧга́ти [распрягати]

Фл ‹Распрягать›, (‹распрящи› — совр. нет). ▸ Разъединять, разлучать (совр. нет); освобождать от упряжи (дрр. нет). ◂ Супр., 323, 17. Изб. 1073 г., л. 214.

чс -

См. распрящи́: